Wypadek

Proszę długo, wyczekiwana notka. Trochę nudnawa, ale musi wrócić mi wena :P W weekend spodziewajcie się jeszcze z dwóch :D
____________________________________****___________________________________________

- Cholerne słońce- przeklął pod nosem, ukrywając twarz przed porannymi promieniami słońca. Powoli wstał i skierował się do łazienki. Ubrał spodnie i jakiś podkoszulek. Nagle usłyszał jakiś hałas na dole. Wziął kunai i pobiegł na dół- Aoi?- stał tam, na środku kuchni z bronią w ręce

- Kakashi- san!- spojrzała na niego, posyłając mu uśmiech- wybacz, że cie obudziłam

- Nie, już nie spałem- zachichotał widząc dziewczynę w fartuchu i patelnią w rękach- a co ty właściwie robiłaś?- spytał, podchodząc do niej

- Am… Chciałam ci się odwdzięczyć za gościnę. Zrobiłam jajecznicę i tosty. Proszę siadaj jak jest jeszcze gorące- uśmiechnęła się pokazując brodą wolne miejsce przy stole. Kakashi spojrzał na pełny stół obstawiony jedzeniem. Posłusznie usiadł i zaczął jeść z wielkim uśmiechem na twarzy

- To jest pyszne! Kobieto, ile bym dał gdybyś mi tak codziennie gotowała- zaśmiał się do niej, ale nagle z jego twarzy zbladł uśmiech a zawitało zaniepokojenie- Co się stało?

- Co? Nie nic- uśmiechnęła się, ale Hatake wyczuł, że nie był to jej prawdziwy uśmiech. Wstał i stanął nad nią i mruknął do ucha- Wiesz, że ze mną możesz pogadać o wszystkim nie?- dziewczyna drgnęła czując jego oddech na swej szyi. Odwróciła się a jej twarz była tak blisko, że bez problemu wyczuwała każdy  jego oddech- Ja… nic, to nic, nic o co musiałbyś się martwić. Siadaj i jedz nim wystygnie

- A ty?

- Ja już jadłam- posłała mu uśmiech- pójdę do łazienki się przebrać- kiedy się odwróciła wzrok Kakashiego wędrował po jej ciele

- Boże jaka ona piękna. Jak tak dalej pójdzie to się na nią rzucę- pomyślał wstając od stołu. Poszedł posprzątać po śniadaniu i ogarnąć w domu. Po chwili usłyszał kroki.

- Dziękuję, za ubrania Kakashi- san

- Twoje już wyschły?- spytał biorąc od niej bluzkę i spodnie- może jednak coś zjesz? Zrobiłaś pyszną jajecznicę i tosty

- Dobrze, niech będzie- mruknęła, widząc, że z nim nie wygra. Usiadła na niewielkim krześle naprzeciw mężczyzny. Jadła spokojnie, popijając jeszcze ciepłą kawę z mlekiem.

- Wiesz, szczerze powiedziawszy nic o tobie nie wiem- mruknął spoglądając na nią z pod książki

- Jak to ? opowiedziałam ci całą moją historię…- odpowiedziała, lekko zdziwiona

- to prawda- zaśmiał się cicho pod nosem- ale nie wiem nic innego, codziennego, co lubisz, a czego nie…

- To tak jak ja ciebie- zaśmiała się wstając od stołu, kierując się do zlewu. Nagle poczuła na swej szyi oddech mężczyzny

- Ty gotowałaś, ja sprzątam- nagle z rąk dziewczyny poleciał talerz, rozbijając się o kuchenną posadzkę

- Wybacz, Kakashi-san, ja… ja to zaraz posprzątam!- krzyknęła z przerażeniem, zaczynając zbierać kawałki talerzy z podłogi

   - No, nic się nie stało, każdemu się zdarza, zostaw to, bo jeszcze z nerwów się skalecz...  no o tym mówiłem- mruknął słysząc cichy syk dziewczyny i niewielki strumyk krwi lecący z palca- no widzisz taka silna shinobi a kawałkiem talerza się zraniła- śmiał się pod nosem, wstając z podłogi i kierując się po apteczkę. Dziewczyna odwzajemniła uśmiech, spoglądając na niewielką ranę na swym palcu. Nagle w jej głowie zabrzmiał ten sam głos co w gabinecie Hokage

- Krew! O tak, ja chcę krew! Tylko nie chcę twojej. Chcę jego, jego będzie smaczniejsza! Zabij go, abym mógł poczuć jego krew! Zabij go, co cie zatrzymuje, jesteś przecież potworem. A potwory są od tego by zabijać! Więc, zrób mi tą przyjemność i go dla mnie zabij!- gdy Aoi się ocknęła, zdała sobie sprawę, że siedzi na Kakashim z kunaiem przyciśniętym do jego krtani…